Concert recensie door Andréa Cornez op Facebook:
Fauré Requiem, June 2023

"Een zaterdagavond op aarde,

Juni loopt op zijn einde en zo ook mijn energie. Het was een zware eerste helft van het jaar, zowel fysiek als mentaal, en ik besloot dit weekend er tussenuit te nemen om voor mezelf te zorgen en de batterijen op te laden.

De zomermaanden beloven een welkome verlichting van de werkdruk te worden, geen plannen in de pijplijn, een uitnodiging van het universum om even te pauzeren. En om deze pauze in te vullen, één woord: deugd!

Deze avond besloot ik om mijn pauze in te zetten met een verwenbeurt voor mijn hart, mijn ziel en mijn oren…

Om 19u30 spreek ik af met Marie, Françoise en met de zangeres van de dag, Nathalie Gilly, die lid is van het koor dat vanavond optreedt in een kerk.

Wat kan ik zeggen… Ik ben er buiten gekomen, mijn hart vol van de schoonheid van de zang en mijn ziel vol blijdschap. Het was magisch toen het koor begon te zingen terwijl de zon aan het zakken was. De glasramen waren verlicht met duizend kleuren en de sfeer vulde zich met zoveel dingen, voor wie het kon zien en plukken.

Dit bijzondere samenspel van luminositeit en zang brachten ons in vervoering. Het golvende spel van stemmen die weggaan en terugkomen, weerkaatsend tegen te stenen muren, kwam direct aan in onze harten en in onze oren.

Onder meesterlijke leiding werden de stemmen zacht en broos, of helder en zinderend, of sterk en krachtig, maar steeds overweldigend. Ik sloot de ogen, proefde van het magisch moment, van het geluk daar te zijn, op een mooie zaterdagavond, om een koor te horen zingen in een kerk.

Het heeft mijn ziel geraakt en mijn hele lichaam doen zinderen. Een soliste zingt en achter haar dekt het orgel zich in met de laatste zonnestralen. Haar stem vliegt, vult de ruimte en, vol van licht, galmt van magie.

Het laatste stuk, de stemmen vliegen nog hoger, ontplooien zich als zeilen van een schip en nemen ons mee op een zee van emoties. Ik wil nooit aanmeren…

De stilte keert terug, gevuld met respect. De mensen zijn geraakt en wachten alvorens te applaudisseren… en dan barst een unaniem applaus los.

Een zaterdagavond op aarde, een kerk, een koor, de stem der engelen, het gevoel een tijdloos moment beleefd te hebben, dankbaarheid."